بارد چه؟ خون! که؟ دیده! چسان؟ روز و شب! چرا؟
از غم! کدام غم؟ غم سلطان اولیا
نامش که بد؟ حسین! ز نژاد که؟ از علی
مامش که بود؟ فاطمه جدش که؟ مصطفی!
چون شد؟ شهید شد! به کجا؟ دشت ماریه
کی؟ عاشر محرم، پنهان؟ نه برملا
شب کشته شد؟ نه روز چه هنگام؟ وقت ظهر
عزالدین عبدالحمید ابن ابی الحدید مداثنی بغدادی، عالم و متکلم و متفکر و ادیب و مورخ و شاعر، شارح معروف «نهج البلاغه». وی در ستایش پیامبر اکرم و علی بن ابیطالب، هفت قصیده غرا سروده است که به «السبع العلویات» معروف است و بارها چاپ شده است، قصیده ششم عینیه است در مدح امام علی (ع) که در 80 بیت سروده شده است که در اینجا 40 بیت از آن آورده می شود. از مجموعه «الروضه المختاره» چاپ دمشق:
قد قلت للبرق الذی شق الدجی *** فکان زنجیا هناک یجدع
یا برق ان جنت الغری فقل له: *** اتراک تعلم من بارضک مودع
فیک ابن عمران الکلیم و بعده *** عیسی یقفیه و احمد یتبع
